zaterdag 2 november 2013

Scheiden


Vandaag een spiksplinternieuw Karel Cavia-verhaal. Dit verhaal staat nog niet in eerder verschenen boeken. De avonturen van Karel Cavia zijn bedoeld voor kinderen van 7 tot 12 jaar maar oudere kinderen, zoals mijn oudtante Emma in Schellingwoude, die 93 is, en mijn suikeroompje Lambertus uit Burgerbrug, die volgende maand zijn 88e verjaardag viert, volgen Karel ook. Ze hebben weliswaar een bril met glazen zo dik als een jampotbodem op hun neus, maar vanwege de grote letter kunnen ze de boeken over Karel met gemak en veel plezier lezen. En zij zeggen dat kinderen die nog niet zo goed kunnen lezen ook de boeken van Karel kunnen kopen omdat achterin het boek een cd is gestopt waarmee alle verhalen kunnen worden afgeluisterd.



Karel Cavia luistert naar een gesprek dat Plien en Pieter hebben. Pieters klasgenoot Henk gaat verhuizen naar Amsterdam. Henks vader en moeder gaan uit elkaar.
Nu gaat de moeder dicht bij haar werk in Amsterdam wonen. En Henk gaat mee.

Pieter zegt: ,,Maar hij zei dat hij om de veertien dagen een weekend hier bij zijn vader is, zodat we nog vaak met elkaar kunnen spelen.’’

,,Zo vaak speelde je toch niet met Henk’’, stelt Plien, ,,hooguit een keer per maand en dan nog meestal met een groepje anderen erbij.’’

,,Nee hoor, veel vaker. Ik vond hem wel aardig.’’ zegt Pieter. ,,Ik ging wel eens met hem mee na schooltijd; hij had een paar toffe games die erg spannend waren.’’

,,Aha, daar was het je dus om te doen’’, zegt Plien, ,,om games die je zelf niet hebt te kunnen spelen.’’

,,Welnee’’, antwoordt Pieter, ,,niet alleen vanwege de games. Het was daar erg gezellig. Als wij ’s middags na school bij Henk zijn huis aankwamen, zette zijn vader thee en kregen we ieder een halve reep chocolade en een plakje cake. Wij gingen pas gamen als zijn vader boodschappen haalde. Tegen vijven kwam hij terug en dan begon hij al met de voorbereidingen aan het eten. ‘’

,,Een huisman dus’’, concludeert Plien.

,,Nee, niet helemaal. Hij heeft wel een vak. Henks vader is striptekenaar, die werkt thuis... Ik snap niet dat ze uit elkaar gaan want de enkele keer dat ik er was toen zijn moeder vroeg thuis kwam, werd het daar nog gezelliger. Zij is een heel leuk mens.’’

Plien peinst: ,,Waarom zouden ze dan scheiden ? Dat is toch raar? Als je goed met elkaar overweg kunt, ga je toch niet uit elkaar?’’

,,Henk dacht dat dat het aan hem lag’’, zegt Pieter. ,,Dat-ie niet genoeg zijn best op school gedaan had en zijn kamer niet vaak genoeg opgeruimd had. Maar zijn ouders hebben hem gezegd dat het absoluut niet aan hem ligt. Henk moest zich vooral niet in zijn hoofd halen dat hij schuldig was aan de scheiding...’’

Plien houdt vol: ,,Toch gek dat ook mensen die het leuk lijken te hebben uit elkaar gaan.’’

Het gesprek valt even stil.

Karel Cavia, die nog geen woord gesproken en ademloos geluisterd heeft, denkt in een flits dat hij precies hetzelfde dacht als Plien en Pieter. Die twee kijken elkaar nu aan en zeggen bijna gelijktijdig tegen elkaar: ,,Denk jij wat ik denk?’’

,,Nee...Asjeblieft niet zeg...’’, zei Plien met een grimas van ontzetting op haar gezicht. ,,Nee, dat geloof ik niet. Papa en mama zijn veel te gek op elkaar. Die gaan nooit scheiden...’’

Pieter: ,,Zo gek zou het anders niet zijn, bij mij in de klas zitten vijf kinderen met gescheiden ouders.’’

,,En in mijn klas zijn zes ouders uit elkaar...’’ vult Plien haar broer aan.

Karel Cavia is nog steeds stil. Hij zit met een beteuterde snoet een beetje in een hoekje weggedoken.

,,Wat is er Karel?

,,Nou, eerlijk gezegd wil ik er niet aan denken dat vaders en moeders uit elkaar gaan.’’ En hij vervolgt een beetje bedremmeld: ,,Niet dat het zo erg is... De kinderen komen wel weer op hun pootjes terecht. Kijk maar naar mij...’’

,,Hoezo naar jou? Zijn jouw vader en moeder dan ook gescheiden?’’

,,Ja. mijn vader liep weg met Dieuwertje Dartel. Ik was amper geboren en toen al vaderloos. Mijn moeder is er wel overheen gekomen maar ze heeft mannen afgezworen. Ze is daarna altijd vrijgezel gebleven.’’

,,Nou’’, zegt Pieter, ,,Henks moeder anders niet, ze heeft in Amsterdam een nieuwe vriend.’’

Plien: ,,Meestal hebben gescheiden vaders eerder een nieuwe vriendin.’’

Karel Cavia: ,,Net als mijn pa met Dieuwertje Dartel.’’

Plien: ,,Ik denk dat dat komt omdat gescheiden moeders veel vaker voor hun kinderen moeten zorgen.’’

Pieter zegt olijk: ,,Maar als die moeders ook een nieuwe vriend krijgen, boffen de kinderen eigenlijk,  want dan hebben ze twee vaders en twee moeders, en dan worden ze dubbel verwend. Twee huizen, twee eigen kamers, en soms nog stiefbroertjes en stiefzusjes erbij.’’

,,Ja, als je het zo bekijkt, is het misschien wel leuk voor Henk, want die is enig kind.’’

Karel zit te sippen. En er biggelen een paar traantje over zijn bolle wangetjes.

,,Wat is er nou Karel? Waarom heb je verdriet? vraagt Plien.
Karel zegt: ,,Ik hoop dat jullie ouders niet gaan scheiden want dan weet ik niet waar ik kom te wonen...’’

,,Maar ze gaan niet scheiden, Karel, ze houden veel te veel van elkaar.’’

Karel dreint nog even door: ,,Dat is het niet alleen. Ik moest weer denken aan de tijd dat mijn vader wegging. Ik was nog heel jong. Ik zou nooit met hem voetballen of vissen of een reisje met hem maken. Een vader moet kinderen dingen leren en wijzer maken. Dat heb ik allemaal gemist.’’

Pieter troost hem: ,,Toch ben je een bijzondere cavia geworden. Je kunt veel meer dan de meeste cavia’s, wed ik..’’

,,Mijn moeder heeft me veel geleerd en ik heb zelf allerlei zaken gevraagd en opgezocht. Maar ik had ze toch liever van een vader geleerd... Die hoort je in te wijden bij een heleboel dingen. Die moet je leren een band te plakken en hij moet met je gaan kamperen en fietstochtjes maken.’’

,,Maar onze vader heeft jou toch geleerd een band te plakken. Hij is toch ook een beetje jouw vader. Weet je nog,  dat jij de boel ondersmeerde met solutie?’’

Karel moet even lachen. Hij veegt moedig zijn traantjes weg en snuit zijn neus maar hij voelt dat er weer nieuwe traantjes naar boven komen.
En dit keer roept hij het niet maar denkt hij zonder geluid: ,,IK BEN WEL EEN CAVIA MAAR IK KAN DONDERS GOED HUILEN.

Plien en Pieter nemen hem tussen hen in. Ze aaien hem en kloppen hem zachtjes op zijn kopje en zijn schoudertjes. ,,Karel, kop op. Je hebt nou ons toch...’’



LEZEN EN LUISTEREN. De boeken van Karel Cavia - deel I (‘De enige, echte, originele Karel Cavia’) en deel II (‘Karel zet de klas op stelten’) – zijn in alle boekwinkels te koop en bij bol.com en andere webwinkels. Ze zijn ook, zonder portokosten, via de website van Karel (www.karelcavia.nl) of de webwinkel van uitgeverij De Liefde te bestellen. (www.uitgeverijdeliefde.nl) Elk boek heeft een cd achterin met daarop de door schrijver Rob Bouber ingesproken verhalen. Dus lezen en luisteren in één koop: 12,95 euro.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten